Współczesne uczenie się wygląda zupełnie inaczej niż w latach ubiegłych. Mamy inne dzieci, urodzone i wychowane w zupełnie innej rzeczywistości, a zatem edukacja również powinna być dostosowana do ich potrzeb. Kiedyś było tak, że najwyższą wartością była przyswojona wiedza, wręcz encyklopedyczna. Teraz natomiast ważne jest jej zastosowanie w sytuacjach problematycznych.
Zmienia się też język, jakim posługuje się nauczanie. To już nie jest sytuacja, w której nauczyciel jest najważniejszym szafarzem wiedzy i udziela jej uczniom. Teraz edukacja to proces, w który zaangażowane są obie strony, zarówno nauczyciel, jak i uczeń. Taka wiedza jest nabywana poprzez działanie, a zatem zostaje na dłużej w głowie ucznia. Ponadto bardzo często przy jej przekazywaniu wykorzystywane są różne zdolności ucznia, na przykład językowe czy wokalne. Wreszcie we współczesnej pedagogice doszła do wniosku koncepcja, że każdy z nas uczy się inaczej, wykorzystuje inne zdolności, a zatem należy je uwzględniać w procesie, którego najważniejszym elementem jest wiedza.
Żeby współczesna edukacja mogła osiągnąć sukces, musi zatem przeformułować się już u podstaw. Zmienia się nacisk, kładziony na konkretne elementy procesu kształcenia. Już nie sucha wiedza, ale umiejętność jej zdobycia i wykorzystania liczy się najbardziej. Na tym należy budować następne elementy procesu nauczania. Ponadto powinno się wykorzystać charakterystyczny element współczesnego trybu życia, to znaczy możliwość przemieszczania się i poznawania języków. W ten sposób można poznawać i przyswajać wiedzę z różnych zakresów i kultur, a to spowoduje, że nasza edukacja będzie bardzie efektywna od tego, co było kiedyś. Bez zmian niczego nie osiągniemy.