Tłumaczenia najogólniej rzecz ujmując można podzielić przede wszystkim na tłumaczenia pisemne oraz tłumaczenia ustane. W tym pierwszym przypadku sprawa wydaje się dosyć prosta. Autor przekładu ma w zasadzie za zadanie przetłumaczyć tekst z języka w jakim został on napisany n język docelowy. Sporo zależy tu jedynie od tego z jakiem rodzajem tekstu mamy do czynienia, czy jest to tekst urzędowy, użytkowy czy literacki. Te ostanie tłumaczenie zdaje się być najtrudniejsze, ponieważ wymaga ono od autora przekładu nie tylko umiejętności językowych, ale też polotu artystycznego. Z kolei jeśli chodzi o teksty urzędowe, to osoba, która podejmuje się ich tłumaczenia musi posiadać status tłumacza przysięgłego. Tłumaczenia ustne dzielimy zaś przede wszystkim na symultaniczne oraz konsekutywne. Tłumaczenie symultaniczne nazywa się bardzo często tłumaczeniem równoczesnym lub równoległym, ponieważ tłumacz wykonuje swoją pracę w tym samy czasie co prelegent. Zazwyczaj tłumacz znajduje się w specjalnej dźwiękoszczelnej kabinie, z której widzi prelegenta, jego mimikę i artykulacje, tekst zaś słyszy poprzez słuchawki. W tym samym czasie dokonuje tłumaczenia dla wybranych słuchaczy. Jest to tłumaczenie, o tyle trudne, że nie można poprosić o powtórzenie jakiegoś zwrotu czy sformułowania. Wymaga ono nie tylko doskonałej znajomości języka, ale również bardzo podzielnej uwagi. Innym rodzajem tłumaczenia jest tłumaczenie konsekutywne. W tym wypadku tłumacz wysłuchuje całej wypowiedzi prelegenta lub większej jej części. Może wówczas przygotować odpowiednie notatki, a następnie tłumaczyć całość tekstu. Poza tymi dwoma podstawowymi rodzajami tłumaczeń ustanych wyróżniamy np. tłumaczenie a vista, kiedy tłumacz tłumaczy na gorąco, ale na podstawie otrzymanego tekstu pisanego lub tłumaczenie liaison, a więc tłumaczenie krótkich fragmentów wypowiedzi praktycznie zdanie po zdaniu.