Nauka ma wiele wymiarów i płaszczyzn. Dla jednych jest to przykry obowiązek, który należy spełniać w wieku dziecięcym oraz młodzieżowym, dla innych jest to praktyczna przydatna rzecz, pomocna w zdobywaniu wiedzy, a dla jeszcze innych jest to przedmiot badań i analizy teoretyczno – filozoficznej. W tym ostatnim przypadku mam na myśli różnej maści badaczy akademickich.
Jednak co by nie mówić i myśleć o nauce i zdobywaniu wiedzy to jest ona potrzebna w naszym życiu. Oczywiście nie jest łatwo do tego przekonać ludzi młodych, którzy woleliby z pewnością inaczej wykorzystywać dany im czas, niż spędzać go w szkole, czy w domu podczas odrabiania lekcji.
Wiedza nie bierze się znikąd. Aby ją posiąść i umieć wykorzystać, trzeba przejść proces edukacji, który trwa wiele lat i mowa tutaj tylko o nauce szkolnej i studiach. Bowiem człowiek może zdobywać nową wiedzę przez całe życie i najlepiej jest, gdy potrafi wykorzystać ją potem w praktyce. Wielka w tym rola nauczycieli, którzy nie tylko przekażą informacje, ale również wskażą dalszą drogę rozwoju w danym kierunku. Nigdy nie jest za późno, żeby zacząć naukę i na przykład opanować jakiś język obcy.
Jednak te słowa niektórych mogą wciąż nie przekonywać do nauki. Po co więc się uczyć? Chyba każdy z nas słyszał od swoich rodziców, że uczy się dla siebie, a nie dla nich. Tak jest w istocie rzeczy jednak uświadamiamy to sobie dopiero w późniejszym okresie naszego życia. Młodość jest skazana na szaleństwo, emanowanie energią i aktywnym spędzaniem czasu. Trzeba to zrozumieć, ale trzeba też umiejętnie przekazywać im, że edukacja może dawać radość, od niej zależy ich przyszłość. Wiedza jest bezcenna, jest to coś, czego nie można kupić za pieniądze.