Adam Mickiewicz urodził się 24 grudnia 1798 r. w niezamożnej rodzinie szlacheckiej Barbary z Majewskich i Mikołaja Mickiewiczów. Jego ojciec pracował jako adwokat w Nowogródku a matka zajmowała się domem. Pierwszy okres życia Adama Mickiewicza to właśnie okolice Nowogródka i Zaosia. Tam chodził do szkoły, która była prowadzona przez dominikanów. W 1815 r. Mickiewicz wyjechał do Wilna i rozpoczął studia na uniwersytecie. Ten okres w jego twórczości nazywany jest okresem wileńsko-kowieńskim. To wtedy młody Mickiewicz nawiązał bliskie kontakty z filomatami i filaretami, pisał pierwsze utwory literackie, między innymi ;Odę do młodości;. Wtedy też poznał Marylę Wereszczakównę, która odcisnęła olbrzymie piętno na całym jego życiu i twórczości. Ponieważ Adam Mickiewicz nie był wówczas zbyt dobrą partią, ponieważ nie był zamożny, rodzina Wereszczakówny uznała, że nie nadaje się on na męża dla ich córki i Maryla wkrótce została żona innego. W momencie kiedy grupa filomatów została zdekonspirowana, Mickiewicza skazano na zsyłkę do Rosji. Tak zaczyna się kolejny etap w jego życiu, tzw. okres rosyjski. Wyjazd ten zaowocował powstaniem ;Sonetów Krymskich; oraz ;Konrada Wallenroda;. Rok 1829 to początek kolejnego etapu – drezdeńskiego. W Dreźnie Mickiewicz znalazł się przypadkiem. Kiedy po zsyłce do Rosji wyjechał do Włoch, dowiedział się o wybuchu powstania listopadowego. Postanowił wrócić do Polski, jednak nie udało mu się do niej przedostać. Tak dotarł do Drezna. To właśnie tam powstała słynna III część Dziadów. W roku 1832 Mickiewicz wyjechał do Paryża w którym osiadł na dłużej. Tam zaczyna się ostatni etap jego życia. W Paryżu ożenił się z Cecylią Szymanowską. To wtedy napisał ;Pana Tadeusza;. Miał swój epizod również jako nauczyciel literatury łacińskiej w Lozannie. Powstały tam jego słynne liryki, od nazwy miasta zwane lozańskimi. Pracował również w College de France, gdzie powierzono mu katedrę literatury słowiańskiej. Publikował także na łamach Trybuny Ludów a następnie pracował jako bibliotekarz. Zmarł 26 listopada 1855 roku. Twórczość poety, naszego największego wieszcza do tej pory są trwałą częścią naszej kultury.